Ga naar de inhoud

Spontane reünie van Lichting 52-2 op de Van Heutsz

spontane reünie

spontane reünie

Ruudje en Joepie. Zo noemden Roelof de Vries en Joop Steller elkaar toen ze meer dan 65 jaar geleden opkwamen voor hun nummer bij het Artillerie Meetregiment op de Van Heutszkazerne in Kampen. Vandaag ontmoetten de heren elkaar weer op de plek waar ze elkaar voor het eerst zagen.

Twee maanden geleden plaatste BOEi, maatschappij tot herbestemming van cultureel erfgoed, een oproep in bladen in de regio Kampen met de vraag of tijdgetuigen nog herinneringen hadden aan de kazerne. BOEi vindt als nieuwe eigenaar van het school- of torengebouw van de kazerne dat wie erfgoed herbestemt, ook actief aandacht moet besteden aan de verhalen en historie van die plek.

Toeval

Door toeval kwam één exemplaar van de bladen via een hulp in de huishouding terecht in Deventer bij Roelof de Vries, die daardoor, ondanks de afstand, als eerste belde met BOEi.

“Ik ben 85 jaar oud en loop op mijn laatste benen, maar als ik mijn dienstmaten nog een keer zou kunnen zien, zou mij dat zo blij maken”, klonk het, gevolgd door een bijna niet te stuiten stroom avonturen die Ruudje samen met Joepie, Jan, Sjuk, Nelli en De Piggelmee had beleefd aan het begin van de Koude Oorlog.

Omdat BOEi wist dat één van de vrienden van De Vries uit Kampen kwam, schakelde de herbestemmingspecialist de hulp in van Annie van ’t Zand van de Stichting Stadsherstel Kampen. Tegen alle verwachtingen in werd dienstmaat Joop Steller uit Kampen in mum van tijd gevonden.

In Café

Vandaag was de dag van het weerzien in Café ’t Paatje in de Stadkazerne. De Vries had er decennia naar uitgekeken en eigenlijk niet meer verwacht dat het er nog van zou komen. “U mag best weten, ik beef van zenuwen”, zei hij vlak voor Steller arriveerde.

Toen eenmaal het ijs gebroken was, hielden de heren niet meer op met praten. Steller: “Jij hebt toch ook wel eens streng regime gehad”? De Vries: “Oh zo vaak, maar de sloten van de celdeuren waren zo oud, als je flink rammelde schoten ze vanzelf los. En weet jij nog toen we ’s nachts wacht liepen op de begraafplaats, een paar jongens hadden het niet meer van angst”, en zo ging het maar door.

De verhalen van De Vries en Steller worden opgetekend in het project Mensen Vertellen over Monumenten van BOEi. Meer informatie op www.boei.nl/mensen-vertellen.