Ga naar de inhoud

Koloniën van Weldadigheid nog geen UNESCO Werelderfgoed

De Koloniën van Weldadigheid worden dit jaar geen UNESCO Werelderfgoed. De UNESCO erkent de werelderfgoedwaardigheid van de Koloniën, maar heeft Nederland en België gevraagd het nominatiedossier aan te passen en opnieuw in te dienen.

Het is nu precies 200 jaar na de oprichting van de eerste Kolonie in Nederland en 25 jaar na de afschaffing van de wet op de landloperij in België.

De Koloniën van Weldadigheid (Veenhuizen, Willemsoord, Frederiksoord, Wilhelminaoord en Ommerschans in Nederland en Wortel en Merksplas in België) zijn ’s werelds eerste, grootschaligste en langst functionerende voorbeelden van landbouwkoloniën om armoede te bestrijden. Het zijn voorlopers van de verzorgingsstaat. Ruim een miljoen Nederlanders en Belgen hebben voorouders in de Koloniën van Weldadigheid.

Volgende stap

Dat de inschrijving geen sinecure was bleek na het rapport van het internationale adviesorgaan van UNESCO. Dat adviseerde slechts een deel van de Koloniën in te schrijven als werelderfgoed en maakte daarbij vooral onderscheid tussen vrije en onvrije Koloniën.

Cees Bijl, gedeputeerde provincie Drenthe en voorzitter van de Stuurgroep Koloniën van Weldadigheid: “Het advies was pittig. Er moest wel wat gebeuren natuurlijk. In Bahrein waar het Werelderfgoedcomité bijeen is, hebben wij veel landen kunnen overtuigen van de unieke waarde van dit erfgoed. Daarmee hebben we een belangrijke stap gezet. Er is begrip voor het hele verhaal van de vrije én onvrije Koloniën. Het is nu zaak de gevonden steun te verzilveren zodat de Koloniën werelderfgoed worden”.

Volgens gedeputeerde Inga Verhaert van Antwerpen, tevens co-voorzitter van Kempens Landschap, is er geen moment aan de samenhang tussen de Koloniën van Weldadigheid getwijfeld. “We weten nu waar we mee aan de slag moeten om straks erkend te worden als werelderfgoed”.

Bezoekerscentra

Voor Peter Bellens, gedeputeerde van de provincie Antwerpen en covoorzitter van Kempens Landschap, doet de beslissing van het Werelderfgoedcomité niets af aan de waarde van de Koloniën.

“De Koloniën van Weldadigheid vertellen een uniek verhaal, een geschiedenis die tot nu voor velen verborgen is. Ondertussen worden in de Koloniën gebouwen gerestaureerd, bezoekerscentra ingericht, worden boeken geschreven en haken nieuwe bedrijven aan op de Koloniën-geschiedenis. Het verhaal van deze paupers en landlopers is te ontdekken in de verschillende bezoekerscentra”.