Demissionair minister Ingrid van Engelshoven (Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) heeft de Tweede Kamer schriftelijk laten weten dat ze stopt met het actief bijhouden van de registratie van blauwwitte schildjes in het Rijksmonumentenregister.
Het aanbrengen van de schildjes op de gevels van een selectie rijksmonumenten, archieven en musea is een analoog systeem dat is ingevoerd naar aanleiding van het Haags Verdrag 1954. Dat verdrag beoogt cultureel erfgoed te beschermen tijdens een gewapend conflict tegen beschadiging, plundering en inbeslagname.
De blauwwitte schildjes dragen hieraan bij door de beschermde status van een gebouw, cultuurgoed of collectie zichtbaar te maken in het straatbeeld. Vooral in de jaren zestig en zeventig zijn ze op grote schaal op gevels aangebracht.
Gevolgen
In haar brief aan de Kamer van 13 september 2021 gaf de bewindsvrouw van OCW aan te stoppen met het actief bijhouden van de registratie van blauwwitte schildjes in het Rijksmonumentenregister. Wat betekent dit besluit?
- De groep rijksmonumenten en collecties die destijds is geselecteerd om een blauwwit schildje te mogen dragen, wordt niet uitgebreid of geactualiseerd;
- Er worden geen controles uitgevoerd of schildjes rechtmatig op gevels hangen;
- Eigenaren van gebouwen met een blauwwit schildje op de gevel, mogen dat gewoon laten hangen;
- De status van gebouwen die nog een blauwwit schildje dragen verandert niet. De beschermde status van rijkswege blijft gehandhaafd.
Een en ander houdt volgens het ministerie van OCW ook in dat Nederland nog in dezelfde mate voldoet aan de bepalingen van het Haagse Verdrag. Meer informatie over de manier waarop Nederland zich inzet voor de bescherming van cultureel erfgoed, staat in voornoemde brief van de minister aan de Tweede Kamer.
Veilig erfgoed
De erfgoedzorg inzake veiligheid is toegesneden op al het Nederlandse cultureel erfgoed. De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) deelt kennis en informatie over risico’s en preventie met beheerders, eigenaren en andere betrokkenen bij het erfgoed.
Verder heeft de RCE een incidententeam dat paraat staat om eigenaren van rijksmonumenten en gemeenten bij calamiteiten van advies te voorzien, bijvoorbeeld bij plotselinge schade door brand of overstroming.
De zoveelste bezuiniging…
Waarom is dat nu weer nodig,
er blijft als het zo doorgaat niets van ons erfgoed over, en altijd weer een bezuiniging terwijl door wanbeleid aan de andere kant het geld met bakken de deur uit vliegt. Niet doen dus.
HARE EXCELLENTIE heeft “gelukkis nog een blauw-wit bord voor haae kop.
deze minister is slechts bezig met zaken die geen bijdrage leveren aan het herkenbaar houden van ons cultureel erfgoed.
op een dergelijk beleid zit niemand te wachten
Is het niet mogelijk om dit onder te brengen bij een andere afdeling. Samen voegen kan kosten besparen, maar wat ooit is opgetuigd gaat dan niet verloren. Weg is weg voor altijd en dat zou toch niet de bedoeling moeten zijn. Ons cultureel erfgoed waar we zuinig op moeten zijn kun je niet zomaar loslaten.
Juist, weer een voorbeeld van nieuw leiderschap. Schaf af, wat goed werkt!
De zoveelste miskleun van een minister
Typisch Nederlands. Het echte argument wordt niet genoemd: bezuinigen. Maar het blijft niet toegestaan zelf zo’n bordje op te hangen. Dat verbod wordt echter niet gehandhaafd. Dat zou – opnieuw de niet genoemde reden – de bezuiniging weer teniet doen. Oplossing: zelf zorgen dat het verdrag wordt nageleefd: massaal zelf een blauw-wit bordje ophangen. Dat past bij het neoliberale beleid van onze regering: de burger is primair verantwoordelijk.
Voor mijzelf en andere toeristen is het wel zo handig die schildjes.
Er wordt in het rapport gemakkelijk voorbijgegaan aan de nevenwerking die van het schildje uitgaat. En dat het een en ander gedigitaliseerd is lijkt me ook niet geruststellend meer. Straks geen blauw meer op straat. Kortom: kortzichtig beleid.