Op 1 oktober is de belangstellingsregistratie gesloten voor het cultuurhistorisch erfgoed in het Drentse dorp Veenhuizen. Naast een consortium dat al eerder belangstelling toonde, blijken diverse partijen geïnteresseerd in het door het rijk af te stoten vastgoed.
Reden waarom nog dit jaar een openbare inschrijvingsprocedure begint waarbij partijen zich formeel kunnen melden. Mocht hieruit een nieuwe eigenaar voortkomen, dan krijgt die partij de mogelijkheid het bijzondere verhaal van Veenhuizen een vervolg te geven. Met oog voor en gebaseerd op de erfgoedwaarde en aandacht voor duurzame ontwikkeling.
Kolonie Weldadigheid
Aanvang 19e eeuw werd in Veenhuizen een Kolonie van Weldadigheid gesticht. Ter plaatse kregen armen uit de stad de kans een nieuw leven op te bouwen. In 1859 werd Veenhuizen eigendom van de Nederlandse staat. De justitiële functie, die het dorp toen kreeg, stond sindsdien centraal.
Een substantieel deel van Veenhuizen blijft eigendom van het rijk. Denk onder meer aan de twee nog functionerende gevangenissen en de agrarische gronden. Omdat de rest van de grond en gebouwen geen rijksdoel meer dient, wordt dit vastgoed verkocht.
Ruimte voor vernieuwing
De nieuwe eigenaar krijgt de mogelijkheid het bijzondere verhaal van Veenhuizen een vervolg te geven. Er is ruimte voor een vernieuwende aanpak, gebaseerd op de erfgoedwaarde en met aandacht voor duurzame ontwikkeling.
Kansen liggen er volgens het Rijksvastgoedbedrijf vooral in de monumentale waarde van de gebouwen en de bijzondere samenhang tussen functie (arbeid, detentie en zorg), gebouwen en verkaveling. Bedoeling is dat het af te stoten deel als een geheel overgaat. Dit om versnippering te voorkomen.
Meer over Veenhuizen, Hoofdweg 120 op Biedboek.nl.
Luchtfoto: Gevangenisdorp Veenhuizen, gesticht in 1823 door de Maatschappij van Weldadigheid voor de heropvoeding van bedelaars en landlopers (foto Siebe Swart).