Erfgoedvereniging Heemschut maakt zich in toenemende mate zorgen over de ontwikkelingen rond het Pepergasthuis in Groningen.
In een brief aan het college van B en W wordt gevraagd het maatschappelijke karakter en de (semi-) openbaarheid van het complex te borgen. Daarnaast bepleit de vereniging de erfgoedverordening van toepassing te verklaren op de inboedel van het gasthuis.
Niet alleen woonfunctie
Duidelijk is, aldus Heemschut, dat het nooit de bedoeling is geweest dat het gasthuis louter een woonfunctie zou hebben; door de eeuwen heen heeft het ook altijd een maatschappelijke functie gehad. Behoud daarvan garandeert bovendien de (semi-) openbaarheid, vindt de landelijke erfgoedvereniging.
600 jaar
De inboedel van het Pepergasthuis is in de loop van 600 jaar bijeengebracht; zij omvat o.a. schilderijen, archiefstukken en religieuze voorwerpen.
“Veel van die goederen zijn onlosmakelijk verbonden met het gasthuis en daarmee met de historie van de Groningse hoofdstad. Uiteenvallen van de verzameling dient in onze ogen voorkomen te worden. Er is nu geen bescherming”, schrijft Heemschut in haar brief aan burgemeester en wethouders.
Historisch waardevol
De lokale erfgoedverordening biedt de mogelijkheid collecties aan te wijzen als beschermd plaatselijk cultuurgoed of beschermde gemeentelijke verzameling.
“In het verleden is naast het complex de inventaris aan de gemeente toevertrouwd. De inboedel is historisch waardevol en dient voor de stad behouden te blijven: de verzameling, liefst in haar context, heeft als geheel meer betekenis dan de som der delen”, meent Heemschut.