Ga naar de inhoud

Migrantenkerk mogelijk oplossing lege gebedshuizen

Uit onderzoek onder 225 migrantenkerken blijkt dat een kwart van alle migrantenkerken in Nederland op zoek is naar andere huisvesting. Bij de Evangelische migrantenkerken geldt dat zelfs voor 40 procent van het totale aantal genootschappen. Tegelijkertijd blijkt het vinden van huisvesting – bijvoorbeeld in een (voormalig) kerkgebouw – niet eenvoudig.

Dat komt doordat traditionele gebedshuizen lang niet altijd passend zijn. Migrantenkerken willen buiten de vieringen om in het gebouw activiteiten organiseren zoals onderwijs, kinderopvang, festivals of lezingen. Daarvoor zijn klassieke kerkgebouwen vaak minder geschikt.

Anderzijds speelt mee dat af en toe sprake is van onbekendheid en soms van zelfs gebrek aan vertrouwen van de eigenaren/verhuurders ten opzichte van migrantenkerken. Naar het rapport.

Voorbeelden

Migrantenkerken worden gevormd door groepen met o.a. een bi-culturele achtergrond die samen hun geloof willen belijden.

Nederland kent al langer migrantenkerken, bijvoorbeeld de Waalse kerken, en gebedshuizen die gesticht zijn als gevolg van de dekolonisatie zoals de Indonesische Perki-kerk en de Molukse en Surinaamse kerken. Van recentere datum zijn de kerken die door arbeidsmigranten zijn opgericht zoals de Ghanese Pentecost Revival Church, of door vluchtelingen en asielzoekers zoals de Eritrees-Orthodoxe Kerk. Ook zijn er Poolse parochies ingericht door arbeidsmigranten en expatkerken.

In totaal telt Nederland naar schatting, afgeleid van recente CBS-cijfers, ongeveer 700.000 migrantenchristenen.

Krimp versus groei

Waar in de klassieke christelijke kerken sprake is van krimp, groeit de groep migrantenkerken. Volgens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) zou daar een oplossing kunnen liggen voor de groeiende leegstand in traditionele kerken.

Het programma Toekomst Religieus Erfgoed, dat vorig jaar formeel eindigde, gaf opdracht een en ander te onderzoeken. Kaski, het Onderzoekscentrum voor Religie en Samenleving, verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmegen voerde het onderzoek uit, samen met SKIN, de koepelorganisatie voor migrantenkerken in Nederland.

Meer hierover in magazine Met Hart en Ziel, op de pagina’s 8 en 9.

Foto: Een viering van de Eritrees-orthodoxe kerkgemeenschap in de katholieke Rafaelkerk te Utrecht (foto Koos Smits).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.