In de prehistorie lag de Noordzee grotendeels droog. Er leefden tal van mensen in dit ‘Doggerland’. De komende vijf jaar neemt de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) deel aan een groot onderzoek naar deze bewoningsgeschiedenis, onder leiding van de Rijksuniversiteit Groningen.
De onderzoekers richten zich op de vele, door enthousiaste vrijwilligers verzamelde, aangespoelde en opgeviste voorwerpen van been, gewei en vuursteen uit het verdronken Doggerland.
Oud dna uit menselijke botten informeert over de genetische relaties tussen de bewoners. Isotopen geven aanwijzingen over hun dieet. De enorme hoeveelheid gebruiksvoorwerpen, afval en dierlijke botten geeft inzicht in hun culturele ontwikkelingen en dagelijkse leven.
Nieuwe kennis
In combinatie met een groot aantal koolstofdateringen gaan de gegevens naar verwachting helpen nieuwe kennis te ontwikkelen over de invloed van zeespiegelstijging en de daarmee verbonden verandering van het sociaal-culturele leven.
Een problematiek die we tegenwoordig maar al te goed kennen. Dat dergelijk onderzoek tot belangrijke inzichten kan leiden is recentelijk aangetoond door een ander onderzoek waaraan de rijksdienst heeft meegewerkt. Daarbij is vastgesteld dat aangespoelde harpoenpunten niet altijd van dierenbot gemaakt zijn, maar ook van mensenbot.
Foto: Een 13.000 jaar geleden versierd bot van een groot rund (foto RMO).