Het restauratiewerk aan het interieur van de Sint-Bavokerk te Oud-Turnhout is vrijwel voltooid. De schitterende 14e eeuwse kerk in landelijke gotiek in Vlaanderen kreeg van einde 2021 tot nu binnen een grondige opfrisbeurt.
De Sint-Bavo, die al sinds 6 juli 1957 beschermd is als monument, wordt voor het eerst vermeld in 1333 naar aanleiding van de stichting van een kapelanie ter ere van Onze-Lieve-Vrouw.
Historie
Vanaf 1398 valt het gebouw als ‘buitenkerk’ onder het gezag van het Sint-Pieterskapittel van Turnhout. In 1614 schonk bisschop Malderus de volle pastoorsrechten aan de parochie, die nog afhankelijk blijft van het Turnhoutse kapittel; sinds 1836 is de kerk van een onafhankelijke Sint-Bavoparochie.
De vrijstaande Sint-Bavo is opgetrokken in overwegend gotische en classicistische stijl met neogotisch-getinte gedeelten, opklimmend tot de 14e eeuw. Uitbreidingen en verbouwingen waren er in de 15e, 18e, 19e eeuw en ook in het eerste kwart van de 20e eeuw.
Het gebouw is omgeven door plantsoenen met sporadisch nog grafzerken en kruisen uit de 19e en 20e eeuw waaronder enkele in neoclassicistische stijl. Het geheel is omheind met een bakstenen afsluitingsmuur en een lindehaag; kerkhof ten oosten.
Valkeniers
Omwille van de vele valkeniers in de omgeving werd Sint-Bavo als hun beschermheilige, aangeduid als naamgever voor de parochie. De sobere inrichting alsook de mooie glasramen van de kerk zijn een lust voor het oog.
De Sint-Bavo herbergt ook het ’Laatste Avondmaal’, 1696, door J.E. Quellin, afkomstig van de voormalige priorij Corsendonk. Dit kunstwerk is opgenomen in de reeks Vlaamse Meesters in situ van Toerisme Vlaanderen.