Ga naar de inhoud

Pleidooi voor behoud icoon van boerenstand Udenhout

Heemschut’s commissie Noord-Brabant vraagt aandacht voor de voorgenomen sloop van een markante silo in Udenhout. De vereniging pleit voor behoud van dit industriële erfgoed. De silo is door zijn hoogte en volume sinds jaar en dag een landmark in de regio.

Begin 20e eeuw wilde de Udenhoutse Boerenbond gezamenlijk gaan inkopen. Daartoe werd In 1905 een stuk grond gekocht aan wat toen nog de Stationsstraat heette, later Kreitenmolenstraat. Ter plaatse verrezen de jaren erna een pakhuis, een melkfabriek en een landbouwschool.

Het pakhuis was bedoeld voor de opslag van lijnkoeken uit Amerika. Later werden er ook zaaizaad, pootgoed, kunstmest en veevoer verhandeld, gevolgd door aardappelen en steenkolen. In 1954 kreeg de Boerenleenbank in het pakhuis een ruimte.

November 1969 brak op het complex brand uit, waarbij het pakhuis met graansilo verloren gingen. Twee jaar later werd opnieuw een silotoren opgetrokken. Onduidelijk is of bij de bouw resten van de eerdere silotoren zijn gebruikt en nog aanwezig zijn. Bouwhistorisch onderzoek zou dat kunnen uitwijzen.

Monument

De gemoderniseerde melkfabriek, neergezet tussen 1961 en 1964, is in 2018 aangewezen als gemeentelijk monument. De motivering tot de aanwijzing is wat Heemschut betreft ook van toepassing op de silotoren. Zij is haars inziens evenzeer van cultuurhistorische waarde.

“Ook de toren is een illustratie van de kleinschalige bedrijvigheid in Udenhout en de wijze waarop boeren zich in coöperaties organiseerden”, aldus de erfgoedvereniging.

“Het pand is qua uitstraling van belang vanwege zijn karakteristieke architectuur. Bovendien is sprake van ensemblewaarde, gezien de samenhang met de omliggende bebouwing en het beschermde dorpsgezicht Kom Udenhout”.

Gemiste kans

Heemschut noemt slopen van het gebouw voor Udenhout en het Udenhoutse agrarische verleden ‘een gemiste kans’.

”Mocht behoud niet mogelijk zijn, dan is gedeeltelijk behoud of een invulling op die plek met een soortgelijk volume, hoogte en vorm wellicht het hoogst haalbare. Een herinnering aan het verleden door middel van een juiste invulling ter plaatse zou minimaal nagestreefd moeten worden”, aldus de erfgoedvereniging.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.